گرفتار

                                                                            
 
وقتی که دستای باد
قفس مرغ گرفتار شکست
شوق پرواز نداشت
وقتی که چلچله ها
خبر فصل بهار میدادند
عشق آغاز نداشت
دیگه آسمون براش
فرقی با قفس نداشت
واسه پرواز بلند
تو پرش هوس نداشت
شوق پرواز توی ابرا سوی جنگلای دور
دیگه رفته از خیال اون پرنده ی صبور
اما لحظه ای رسید
لحظه ی پریدن و رها شدن
میون بیم و امید
لحظه ای که پنجره
بغض دیوار شکست
بغض آسمون سخت
میون چشاش نشست
مرغ خسته پر کشیدو افق روشن دید
تو هوای تازه ی دشت
به ستاره ها رسید                              
لحظه ای پاک و بزرگ
دل به دریا زد و رفت
با یه پرواز بلند
تن به صحرا زد و رفت
رفت......................................