سلام
به تمامه دوستای گل و مهربون
یه مدتی فوت کرده بودم
از کسی که اصلا انتظارش رونداشتم حرفایی شنیدم که نا امید شدم
حرف هاش هر لحظه به یادم میاد و اعصابم رو خورد مینکه
غزاله من هنوز خانمی ندارم که در کنارش باشم
سرم اینقدر خلوته که نمیدونم وقت رو چطوری بگذرونم
اگه اینجا نمیام اینترنت ندارم
راستی چه خبر از خونه اوضاع چطوره؟امیدوارم که خوب باشه
سعی می کنم زودتر بیام
حدود یه هفتس که از هیچ کی خبر ندارم
خیلی دور افتادم ازش
دلم خیلی براش تنگ میشه
قبل فکر می کردم که نگین خیلی بی احساس و بی معرفته
ولی نمی دونستم اصلا ازم خبر نداره یا هم اگه خبر داره اونقدری نیست که واقعیته
خلاصه
ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم