مادر........................................

                          بهتر آنکه بوسه ات را به سنگی بخشیده بودی تا به گونه من                                                                     

 آه مادر!                                       

اگر پرنده ای به دنیا می آوردی

                        در گرمای آغوشت پناه می گرفت

اگر درختی به دنیا می آوردی ، از آوای ترانه ات

                      به سبزی می گرایید برگ هایش

          ولی اکنون که انسان به دنیا آوردی ، تنهای تنها مانده ای ، ای نازنین

                                         آه چه تلخ است  انسان زاده شدن

 وقتی که انسان را برادری جز دشنه نیست