وباز هم نیستی.............................

کجایی که دلم نوازش حرفهایت را زمزمه می کند و اندیشه ام سرگردان خوبیهای توست...

دیشب دوباره آمده بودی، خندیدی، نگاهم کردی و باز هم مثل همیشه رفتی و من در حسرت نبودنت

خون دل را به خانه ی چشمانم ریختم...

              اگر بدانم ،ستاره ای آسمان را به دلم می ریزم....

                    اگر بدانم دریایی، در تو غرق می شوم..

اگر بر باورم بگنجد که بر درختان زمین لانه داری یکایک شاخه ها را استشمام می کنم.......

     کاش بودی.............................................................................. . . . . . . . . .  .    .     .      .       .