۞ به انتظار دیدنت ........................

سخترین لحظات ، زمانیست که بدونی بیهوده انتظار می کشی

۞ به انتظار دیدنت ........................

سخترین لحظات ، زمانیست که بدونی بیهوده انتظار می کشی

..............................................

 

خوش به حالت که توی حال من نیستی.وافعا چقدر انتظار کشیدن سخته.کاش می تونستم یه جوری حالمو بهت بگم.نمی دونم چرا هیچ کلمه ای جلو نمیاد؟

چرا هیچ جمله ای کامل نمیشه؟شاید نمیشه که نمیشه

خوش باش با خوشیات منم اینجا خوشم با ثانیه های که  می گذره هو می گذره هو می گذره هو می گذره هو می گذره

                                                                                                                              بازم   بازم   بازم  نیستی

رفتی و بی تو دلم........................

رفتی و بی تو دلم پر درده
پاییز قلبم ساکت و سرده
دل که می گفتم محرمه با من
کاشکی می دیدی بی تو چه کرده

ای که به شبهام صبح سپیدی
بی تو کویری بی شامم من
ای که به رنجام رنگ امیدی
بی تو اسیری در دامم من

با تو به هر غم سنگ صبورم
بی تو شکسته تاج غرورم
با تو یه چشمه چشمهء روشن
بی تو یه جادم که سوت و کورم

ای که به شبهام صبح سپیدی
بی تو کویری بی شامم من
ای که به رنجام رنگ امیدی
بی تو اسیری در دامم من

چشمهء اشکم بی تو سرابه
خونهء عشقم بی تو خراب
شادیا بی تو مثل حبابه
سایهء ه نقش بر آب

رفتی و بی تو دلم پر درده
پاییز قلبم ساکت و سرده
............

رفتی و  باز دلم هواییه .چی بگم.کاش زود تر بیایی!!!

هی نوشتمو هی پاک کردم.گاهی حرفا به زبون نمیاد.نه تویی هست و نه من ما.پس بازم مثه همیشه ......

 اونجا بهت خوش بگذره

     به قول خودم صفا city

تولد......................................

سلام

چند روز دیگه تولدشه.خیـــلی سخته همش بخوایم سـِکرت بازی در بیاریم.
بی خیال بغیه، عشقمو عشـــــــقه

عزیزم تولّــدت مــبـارک  «پیش پیش»
        

                    کاش بدونی چقدر خوشحالم !!!

                                  اگه می دونستی که چه قدر دوستت دارم!!!

 

 

 در سر آغازی نو

 زاییده شده

 از شاخ بهار

 طراوتش داد نسیم باغ

         و حال

 سروی است از جنس آزادگی

 

وباز هم نیستی.............................

کجایی که دلم نوازش حرفهایت را زمزمه می کند و اندیشه ام سرگردان خوبیهای توست...

دیشب دوباره آمده بودی، خندیدی، نگاهم کردی و باز هم مثل همیشه رفتی و من در حسرت نبودنت

خون دل را به خانه ی چشمانم ریختم...

              اگر بدانم ،ستاره ای آسمان را به دلم می ریزم....

                    اگر بدانم دریایی، در تو غرق می شوم..

                     

اگر بر باورم بگنجد که بر درختان زمین لانه داری یکایک شاخه ها را استشمام می کنم.......

      

 

     کاش بودی.............................................................................. . . . . . . . . .  .    .     .      .       .