تنها در میان تن ها چه عاشقانه مانده ای
در بیهودگی انتظار پیوستن به او چه بی صبرانه مانده ای
چه خوانا دوری اش را بر سر در خانه نوشته اند
و تو در نخواندن آن چه پافشارانه مانده ای ...
به چه گناهی؟
در هوای مستی و باران
در نوای کوچ با یاران
در غزل ، در شعر ، در مستی
در وجود عالم هستی
در دوبیتی ، مثنوی ، عرفان
در خیالِ مستِ جانِ جان
در ستایش ، عشق ، در فریاد
در سکوتی رفته از هر یاد
در نیاز و ناز ، در باده
کز رخِ سیمین بری زاده
من تو را می خوانمت ای دوست
مهربان ، این مظهرت نیکوست
عالمی از یادت عنبر بوست
لطف تو آرامش هر کوست
ای تو که توی شعر بالاست خداست نه کسه دیگه
خدایا خیلی مخلصیم
باز با یه دل پر اومدم اینجا
درک می کنم باشه
دیر دیر میای سر می زنی
گفتم نکنه دیگه نیای
اینقدر گمشدم که نمی دونم شب رو چطور روز
روز رو چطور شب کنم
همه چی داره خسته کننده میشه
خاکستری میشه
حدیث عشق
عشق مهیب دو نگاه نمی دونم
یا اینکه حدیث یه گناه نمی دونـــم
نمی دونــــــم نمی دونــــــم
عشق تمنای دو قلبه نمی دونــــم
یا اینکه رفیق نیمه راه نمی دونــــــــم
ای عشق عزیز هر چه هستی
من بنده درگاه تو هستم
تا یک قدمی به مرگ مانده
ای عشق هوا خواه تو هستم
عشق سوال بی جوابه
تاثیر پیاله ی شرابه
در سینه نشوندنش ثوابه
یا اینکه حبابه روی آبه
نمی دونم نمی دونم
عشق سوال بی جوابه
تاثیر پیاله ی شرابه
در سینه نشوندنش ثوابه
یا اینکه حبابه روی آبه
نمی دونم نمی دونم
عشق مهیب دو نگاه نمی دونــم
یا اینکه حدیث یه گناه نمی دونـــــــــم
شعرش رو فرشته خونده زمان جوونیایه بابام
ولی قشنگه
منتظرم
کجاست بگو؟
اونکه برات می مرده کو؟
اونکه قسم می خورده که دوست داره،
اما به جاش با یک قسم ،هر چی که داشتی برده کو؟
تنها شدی ،باز تف سر بالا شدی
گذاشت و رفت ، دیدی دوست نداشت و رفت
کجاست بگو؟
اونکه برات می مرده و هرچی که داشتی برده کو؟
اونکه یه باره اومد و آتیش به زندگیت زد و ازت برید
اونکه دل ساده و تنهاتو به صلابه کشید
یادت باشه منتظر اونکه میگه دردتو می دونه نشی
حرفاشو باور نکنی
هر کی میاد نمک به زخمت می زنه
ساده ی دل داده ی من گول نخوری
دوباره دیوونه نشی